Ervaringsverhalen
Al onze medewerkers zijn mensen met chronische pijn. Dus zij weten wat het hebben van chronische pijn voor jou betekent. Ze ervaren het immers zelf elke dag. Ze zijn dus allemaal ervaringsdeskundig. Ze weten ook dat als je chronische pijn hebt je nog een actief en kwalitatief goed leven kan leiden. Benieuwd naar hoe dat kan? Lees onderstaande verhalen of neem contact met ons op.
Het verhaal van Conny
In 1997 ben ik bijna gevallen met de racefiets. Was ik maar gevallen. Maar goed, dat weet je natuurlijk nooit. Ik heb daar post traumatische dystrofie aan over gehouden, CRPS en tegenwoordig heet het geloof ik weer anders. Ik was een jaar verder voordat ik dat...
Mensen die meer willen zijn dan pijn moeten hard werken
Dat is niet makkelijk met een lichaam dat pijn doet. Als je een beter leven wilt ondanks je pijn moet je veel leren maar ook veel opgeven. Je moet veel doen maar ook veel dingen laten. Het is net zoals bij TOP sport. Je hebt een trainer nodig maar ook supporters....
25 jaar actief voor Pijn-Hoop
29 augustus 1996: Ik was die dag bezig geweest om de gangway van mijn boot in de lak te zetten. De volgende dag zou ik dat nog eens doen en als het haast droog was met vogelzand bestrooien, zodat hij stroef zou zijn. Op de volgende dag ging ik de hond uitlaten en wat...
Gesprek met één van de oprichtsters van Pijn-Hoop
Hoe is voor jou de chronische pijn begonnen? Voor mijzelf is het begonnen met een val van een pianokrukje toen ik iets van een kast wilde pakken. Na jaren van zoeken naar een oplossing tegen de pijn en hoe daarmee om te gaan, werd ik door de pijnpoli van Leiden...
Mijn ervaringen met Pijn-Hoop
Na een bezoek aan het UMCG in Groningen zag ik een folder van Stichting Pijn-Hoop liggen. Thuis heb ik meteen gebeld met het nummer van de folder. Het telefoonnummer bleek van de voorzitster te zijn. Zij vertelde mij dat er binnenkort een cursus zou beginnen over...
Mijn zoektocht naar lotgenotencontact
In 2005 kreeg ik voor het eerst chronische pijn in mijn linkerbeen, van mijn bil tot aan mijn tenen. De neuroloog zei dat er een alarm in mijn lichaam was afgegaan omdat ik steeds over mijn grenzen ging. Als ik niet zou veranderen qua levenstijl zou ik het ook in...
Wat Pijn-Hoop voor mij betekent
Tijdens een trouwerij van 2 kaderleden bij de waterscouts op 2 april 1968 kreeg ik een gigantische harde klap met een roeispaan in mijn gezicht. Na de nodige operaties bleef ik last houden van aangezichtspijn, maar helaas ook van steeds meer nekklachten. Aangezien ik...